ประเทศไทย มีจังหวัดที่มีขอบเขตติตทะเล 23 จังหวัด  แบ่งเป็นทะเลฝั่งตะวันตก  ได้แก่ ทะเลอันดามัน รวมไปถึงช่องแคบมะละกา 6 จังหวัด และทะเลฝั่งตะวันออก ได้แก่ ทะเลฝั่งอ่าวไทย 17 จังหวัด ซึ่งปัจจุบันประเทศไทยมีจังหวัดที่มีการกำหนดเขตจังหวัดในการบริหารทรัพยากรจากการแบ่งเขตทางทะเลได้อย่างชัดเจนเพียง 7 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดเพชรบุรี จังหวัดสมุทรสงคราม จังหวัดสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรปราการ จังหวัดฉะเชิงเทรา จังหวัดชลบุรี และกรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นจังหวัดในเขตอ่าวไทยตอนใน

ทั้งนี้ อีก 16 จังหวัดที่มีขอบเขดติดทะเลยังไม่มีแผนที่การใช้ประโยชน์ทางทะเลที่ชัดเจน ส่งผลให้ภาพรวมการใช้ประโยชน์และการแบ่งเขตทางทางทะเลของประเทศไทยยังขาดความชัดเจน ดังนั้น การจัดทำแผนที่การใช้ประโยชน์ทางทะเล และการวางแผนเชิงพื้นที่ทางทะเลของไทย จึงมีความจำเป็นที่จะต้องเร่งดำเนินการจัดทำแผนที่ภาพรวมของประเทศและแผนที่เฉพาะที่เป็นมาตรฐานเดียวกัน เพื่อให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องนำไปใช้ในภารกิจที่รับผิดชอบต่อไป และเพื่อการรักษาผลประโยชน์ของชาติทางทะเล โดยการสร้างความสมดุลของทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมทางทะเลให้เป็นฐานที่มั่นคงในการพัฒนาด้านเศรษฐกิจของไทยให้มีความมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน ต่อไปในอนาคต

ข้อมูลสรุปสุดท้ายจากการประชุมของคณะกรรมการกำหนดและปรับปรุงพื้นที่เขตการปกครองของจังหวัดทางทะเล ซึ่งตามมติที่ประชุมครั้งที่ 1/2563 เมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม 2563 โดยมีนาย ณัฐภัทร สุวรรณประทีป หัวหน้าผู้ตรวจราชการกระทรวงมหาดไทย เป็นประธาน ณ ห้องประชุมราชสีห์ ศาลาว่าการกระทรวงมหาดไทย มาประกอบกัน มติที่ประชุม เห็นชอบต่อร่างแผนที่เขตการปกครองของจังหวัดทางทะเล และบันทึกข้อตกลงรายคู่จังหวัด จำนวน 17 คู่จังหวัด และวินิจฉัยหาข้อยุติค่าพิกัดของคู่ จังหวัดที่ยังไม่สามารถตกลงกันได้ จำนวน 4 คู่จังหวัด ได้แก่ สุราษฎร์ธานี-นครศรีธรรมราช / พังงา-ภูเก็ต / พังงา-กระบี่ และ กระบี่-ตรัง
มติสรุป 3 คู่จังหวัด ประกอบด้วย
1. สุราษฎร์ธานี - นครศรีธรรมราช
2. พังงา - ภูเก็ต
3. พังงา - กระบี่
เหลือ 1 คู่จังหวัด ได้แก่
4. กระบี่ - ตรัง ในส่วนของพื้นที่เกาะรอกในและเกาะรอกนอก โดยมีมติให้ขึ้นกับ จ.กระบี่ แต่ยังขาดความชัดเจนในส่วนของขอบเขตการลากแบ่งที่ชัดเจนรอบเกาะรอกในและเกาะรอกนอกเท่านั้น และมอบให้กรมอุทกศาสตร์กองทัพเรือ พิจารณากำหนดร่างเส้นขอบเขตตามมาตรฐานต่อไป